فصل اول، اپیزود پنجم| همهچیز روبهراه است؟ ژانلوک گُدار و «دختر چینی» در خیابان
Description
دههی ۱۹۶۰ برای ژانلوک گُدار با گرفتاریهای بزرگ شروع شد؛ «سرباز کوچولو» توقیف شد چون به جنگ استقلال الجزایر اشاره میکرد و صحنههایی داشت که به مذاق مدیران فرهنگی و ایبسا سیاسی فرانسهی آن سالها خوش نیامد. اما هیچ اثر هنریای قرار نیست طبق سلیقهی مدیران ساخته شود. گُدار راه خودش را رفت و فیلمهای خودش را ساخت و در ۱۹۶۷ با سه فیلم سینمایی تصویر تکاندهندهای از فرانسهی دههی ۶۰ را پیش چشم تماشاگرانش گذاشت.
«دو سه چیزی که دربارهش میدانم» را ساخت که گزارشیست از زندگی یک شهر و درعینحال گزارشی از زندگی زنی به نام ژولیت. ظاهراً از قول گُدار نوشتهاند که این یک فیلمجُستارِ جامعهشناسانه است در قالب داستانی بلند که بهجای کلمات با نُتهای موسیقی نوشته شده. دومین فیلم «تعطیلی آخرهفته» بود. فیلمی که بهقولی تصورِ غاییِ گُدار از دنیای مدرن است و میگویند باید آن را به چشم اقتباسِ نامتعارف گُدار از «آلیس در سرزمین عجایبِ» لوییس کرول دید. سومین فیلم «دخترِ چینی» بود؛ داستان دانشجوهایی که به زندگی اشتراکی روی آوردهاند. عقاید و رفتار دانشجوها به چشم تماشاگران عجیب رسید و خیلیها گفتند هیچ دانشجویی را در فرانسه پیدا نمیکنید که شبیه این چند نفر باشد. جدیاش نگیرید! اما چند ماه بعد سال ۶۸ از راه رسید و در ماه مه پاریس زیر پای دانشجوهای خشمگین لرزید. این زلزلهی بزرگ را گُدار یک سال قبل در فیلمش پیشبینی کرده بود.
قسمت پنجم پادکست کارناول داستان این فیلم و زندگیِ گدار آن سالهاست؛ زندگی مشترکش با آن ویازمسکی، بازیگر فیلم «دختر چینی» و داستان عاشقانهای که پایان شیرین و روشنی نداشت.
منابع
۱. ایام آموختن، آن ویازمسکی، ترجمهی قاسم روبین، نشرمرکز، ۱۳۹۸
۲. یک سال بعد، آن ویازمسکی، ترجمهی قاسم روبین، نشرمرکز، ۱۳۹۹
۳. موج نو در سینمای فرانسه، ژانلوک دوئن، ترجمهی قاسم روبین، انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۲
۴. گفتوگوهای گُدار، دیوید استریت، ترجمهی سوفیا مسافر، کتابکدهی کسری، ۱۳۹۲
۵. گُدار، ریچارد راود، ترجمهی حسام اشرفی، سازمان چاپ و پخش پنجاه و یک، ۱۳۵۲
۶. پایان یک آغاز (گروه ژیگا ورتوف: ۱۹۷۶ ـ ۱۹۶۷)، ژانلوک گُدار و ژانپییر گورن، گزینش و ویرایشِ اردوان تراکمه و کیانوش اخباری، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۹۸
۷. باستانشناسی سینما و خاطرهی قرن (کاوشی در پیشینهی سینما)، گفتوگوی ژانلوک گُدار و یوسف اسحاقپور، ترجمهی مریم عرفان، نشرچشمه، ۱۳۸۸
۸. گفتوگوی دوراس/ گدار، سیریل بگن، ترجمهی قاسم روبین، نشرمرکز، ۱۳۹۷
۹. Jean-Luc Godard’s Political Filmmaking, by Irmgard Emmelhainz, Palgrave Macmillan, 2019
و
قطعات و موسیقی و صداها
Martial Solal - New York Herald Tribune
Adriano Celentano – Azzurro
Michel Legrand - La Joueuse
Michel Legrand - Vivre sa vie
Christie Laume - Rouge rouge
Jarvis Cocker - Mao Mao
Anna Karina - Sous le soleil exactement
Jacqueline Taïeb - 7 heures du matin
Françoise Hardy - Oh oh chéri
و
صدای بخشهایی از فیلم
Godard Mon Amour (2017) (https://www.imdb.com/title/tt5687334/)
و
جلسهی اعتراض فیلمسازان در Festival de Cannes 1968
و
Jean-Luc Godard and François Truffaut: In Defense of Henri Langlois
"لینک تهیهی کتابهای "نشر گیلگمش
https://www.cheshmeh.ir
_______________
نویسنده و راوی: محسن آزرم
صدابرداری، ادیت، میکس و مسترینگ: ایمان لطفیان
تهیهکننده: گوشهی پادکست
:اینستاگرام کارناوال
https://instagram.com/carnaval.podcast
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
❤️❤️
ممنون، مرور انتقادی خوبی از کارنامه گدار صورت دادید. اون نامه تروفو به گدار کوبندگی بامزهای داشت، شبیه دعوا های تلگرامی امروزی ما بود که برای هم متن های بلندبالا از توپ و تشر مینویسیم😁